Weer een nieuwe blog!

Waar zullen we deze week over schrijven? We hebben weer een heel leuk weekend en een goede laatste meeloopweek gehad. Maar net zoals in Nederland is niet altijd alles goed en leuk.
Eén van onze stagemaatjes is erg ziek geworden en bleek na onderzoeken in het ziekenhuis parasieten te hebben. Dit kan je hier oplopen door niet goed gewassen tomaat of sla te eten of het kan in vis zitten en ga zo maar door. Na verschillende prikken, testen en een echo wisten ze wat de oorzaak was. Nu gaat het met een antibioticakuur al wat beter en sterkt ze weer aan.
Ook had Elody donderdag een dipdag en werd het haar allemaal even teveel toen ze een straatjongetje zag dat een heftige epileptische aanval kreeg. We zien veel armoede en daar raken we een soort van aan gewend. Maar het zijn en blijven soms heftige beelden en omstandigheden.  Helemaal als je deze gaat vergelijken met alle luxe en rijkdom in Nederland. Wij kunnen altijd naar de huisarts en krijgen medicijnen voorgeschreven. Dat jongetje zal zijn leven lang waarschijnlijk epileptische aanvallen houden waardoor zijn hersenen elke keer worden aangetast. Nare gedachte!
Dit soort dingen zijn ‘niet mooi’ in Ethiopië maar er is ook genoeg om over te schrijven wat wel heel mooi is. Bijvoorbeeld de prachtige natuur. Vandaag (zondag) zijn we naar Debre Libanos geweest. Dit ligt 2 uur rijden buiten Addis door prachtige landschappen en verschillende dorpjes. We hebben daar een kerk en een museum bezocht en een kleine wandeling gemaakt met prachtig uitzicht. De kerk en het museum kon ons eigenlijk gestolen worden want na een heel kort nachtje en weinig interesse was de rondleiding niet echt ons ding. Maar de natuur was adembenemend! De uitgestrekte Afrikaanse bergen, de vele bijzonder vogels en allemaal verschillende cactussen en planten.

Gisteren hebben we ook een hele leuke dag gehad. ’s Ochtends hebben we voor de tweede keer hardgelopen met een Ethiopische trainer. We waren met zijn tweetjes mee en het ging echt verassend goed. We hebben meer dan drie kwartier aan één stuk door hardgelopen en hielden het goed vol. Hier rennen is even wat anders dan in Nederland met constant stijgen en dalen en volle focus op de grond met alle stenen en kuilen. Goede voorbereiding op de WomanRun Ethiopia op 6 maart waaraan we gaan deelnemen. ’s Middags zijn we samen met twee vrienden op stap gegaan met de jeep. We reden eerst door de stad en dronken ergens Ethiopische koffie en thee. Daarna in een restaurantje Tibs gegeten. Dat is injera (het traditionele eten, soort zure pannenkoek) met beef, lekker! Toen buiten Addis een picknickplaats opgezocht en urenlang gekletst, spelletjes gedaan, chat gegeten (iieeell!) en veel gelachen. Toen het donker werd weer de stad in gereden waar ze ons meenamen naar een plek om waterpijp te roken. Dat is hier illegaal, dus na een donker steegje, een deur en nog een stukje lopen kwamen in een kleine kamer terecht waar het helemaal blauw stond en een aantal groepjes zaten te genieten van de waterpijp. Wij wisten van te voren niet waar we terecht zouden komen dus vonden het stiekem best spannend waar we nou weer naar toe gingen. De rest van de avond vulden we met biertjes drinken in een cafeetje, een Afrikaanse club en de Westerse club H2O. De Afrikaanse club was echt tof! Er was live muziek en de mensen dansten uitbundig of zaten gezellig in groepjes bij elkaar.

Niet alleen in het weekend ondernemen we leuke dingen. Woensdag zijn we ook met 2 locals op stap gegaan om ergens te poolen en te eten. Heel gezellig! En vrijdag zijn we lekker met zijn viertjes uit eten geweest en hebben we daarna een film gekeken op onze kamer.
Nu lijkt het alsof het altijd feest is, maar we zijn ook in de avonden druk geweest met onze studie en voorbereiding op komende week. Morgen (maandag) beginnen we namelijk aan onze training. We hebben dus onze eerste voorbereiding in het Engels uitgedacht en uitgewerkt en gaan deze morgen voor het eerst geven op de dovenschool Alpha. We vinden het best wel spannend om te beginnen en zijn heel benieuwd hoe het zal gaan!