Geen bericht is goed bericht!

13 april 2016

Hoi allemaal, na wat radiostilte schrijven we eindelijk weer een nieuwe en lange blog. Het gaat goed met ons! We hebben afgelopen weken veel successen geboekt op stage en twee trips gemaakt.

De eerste trip was naar de Danakil Depression. Daar hebben we vier dagen rondgereisd met een organisatie. Het was echt een hele gave reis. De Danakail Depression is één van de heetste plekken op aarde met de enige actieve vulkaan op de wereld. Het hoogtepunt was dan ook de vulkaan met zijn opspuwende lava in de nacht! Heel bizar om letterlijk 1,5 meter van de kraterdiepte af te staan, het lava te bewonderen en de enorme hitte te voelen.  We hebben een paar honderd meter verderop onze nacht doorgebracht om de volgende ochtend bij zonsopgang de vulkaan nog eens te bewonderen.
Ook hebben we een enorme zoutvlakte bekeken en de plaats bezocht waar elke dag mannen met kameelkaravanen aankomen om in één dag hun kamelen vol te laden met zout en weer terug te reizen. Deze mannen lopen zeven dagen van de stad naar deze plaats en na één dag hakken en kamelen volladen lopen ze weer zeven dagen terug en dat in enorme hitte. Aangrijpend om te zien.
De bevolking in de Danakil Depression heeft ook het niet makkelijk met de uitgestrekte woestijnvlaktes en de enorme hitte. Wij vroegen ons echt af hoe ze het daar overleven in de hutjes zonder water. Als laatst hebben we nog een bijzondere natuurverschijning gezien. Als gevolg van verschillende scheikundige stoffen worden er allerlei kleurschakeringen aangemaakt, zie de foto’s.

Na deze trip hebben we een aantal weken stage gelopen. Op alle scholen waar we onze training geven loopt onze training nu goed. We hebben de SPAT’s er nu meer bij betrokken door opnieuw een presentatie te geven en daarbij een aantal SPAT’s in overleg aan te wijzen om vast mee samen te werken. Ook hebben we de Aflatoun trainer gevraagd die voor ons kon tolken om ons standaard te helpen. Met behulp van deze vertaler kunnen we nu goed contact maken met de kinderen en onze training goed overbrengen. Voor hem is dit extra werk, dus een deel van ons opgehaalde geld gaan we gebruiken om hem te betalen voor het tolken. Wij zijn namelijk van mening dat het noodzakelijk is om met hem samen te werken om onze training tot een goed resultaat te kunnen laten komen.
Bij de SPAT’s begint het steeds duidelijker te worden wat de ideeën achter onze training zijn en hoe we de oefeningen en spellen gebruiken om assertiviteit duidelijk te maken.
Vorige week maandag hebben we bijvoorbeeld een hele leuke training gegeven over emoties en je eigen mening geven. Na de warming up begonnen we met een renspel waarbij de kinderen naar kleuren moesten rennen en emoties moesten tonen. Dit was hilarisch om te zien en een leuk startspel over emoties. Daarna leerden we de kinderen een variatie van Annemaria Koekoek waarbij ook emoties centraal stonden. Het kind vooraan moest een emotie gebaren, die de andere kinderen in standbeeld vorm moesten uitbeelden nadat hij zich had omgedraaid. Wanneer de kinderen een andere emotie toonden of niet stil stonden, moesten ze terug naar de beginlijn. Zo leerden we ze spelenderwijs om mimiek te gebruiken om je emotie uit te drukken. De laatste activiteit draaide om je eigen mening geven. De kinderen liepen rond met een pittenzak op het hoofd. Wanneer de pittenzak viel moest diegene wachten totdat een ander hem kwam helpen. Je kon iemand helpen door diegene een vraag te stellen over wat hij bijvoorbeeld wel of niet leuk vindt. Na het antwoord kon je dan de pittenzak weer op het hoofd leggen van de ander, zonder dat jouw pittenzak valt.
Na twee trainingen te hebben gegeven met het thema ‘emoties en je eigen mening’ hebben we deze week trainingen gegeven over ‘stevig staan en balans’.
Het is leuk en goed om te zien hoe de SPAT’s al delen van onze training overnemen omdat ze het bij één van de scholen hebben gezien en de spellen begrijpen. De tweede en derde keer dat we dezelfde training geven (aangezien we op 3 scholen actief zijn) kunnen de SPAT’s dus meer betekenen.

Als laatst willen we nog over onze afgelopen trip vertellen naar het Zuiden. Onze mama’s zijn een weekje langsgekomen en zullen vanavond weer terugvliegen naar Nederland. Ze hebben 4 dagen met ons meegelopen op stage waar we ze hebben gezien hoe we actief zijn op de scholen. Het is voor ons supergaaf dat ze nu een beeld hebben van alles wat we vertellen. Het straatbeeld, de kinderen op de scholen, het klimaat, de tradities oftewel de Ethiopische cultuur is niet alleen in woorden uit te leggen en zij hebben het voorrecht gehad om dit samen met ons te ervaren. Dit was natuurlijk allemaal in Addis Abeba. Samen met Robin, een heel leuk stagegenootje, zijn we voor een paar dagen met zijn vijven naar het Zuiden afgereisd naar Hawassa en Arba Minch. Arba Minch is echt een paradijs op aarde. We hebben nijlpaarden, krokodillen, apen, zebra’s en prachtige vogels van dichtbij gezien tijdens een jeeptocht en 2 boottochten op verschillende meren. Daarnaast hebben we een bijzonder dorp in de bergen bezocht, de Dorzee stam. Een stam die bekend staat om zijn weefkunst.
En we hebben verschillende keren gezwommen, wat natuurlijk ook bij vakantie hoort. Eén keer in een immens groot meer, één van de weinige meren waarin je veilig kunt zwemmen. Een andere keer in warmwaterbronnen in de bergen en nog een keer bij het prachtige hotel in Arba Minch.

Zoals jullie kunnen lezen genieten we hier volop en we hopen dat we jullie ook een goed beeld hebben kunnen geven van onze trainingen.
Tot de volgende keer!



P.S.
Voor de duidelijkheid naar aanleiding van verschillende vragen:
- SPAT = Special Ability Trainer. De SPAT’s zijn dus de trainers die zelf lichamelijk gehandicapt zijn en bij Dires werkzaam zijn. Zij gaan elke werkdag naar de verschillende scholen om sportles te geven aan dove, blinde en verstandelijk gehandicapte kinderen of kinderen in revalidatiecentra.
- Aflatoun trainer = een trainer die de kinderen leert over eigen verantwoordelijkheid, recht, geld, sparen en persoonlijke ontwikkeling.
- Mekanesa, Victory en Alpha = de dovenscholen waar wij onze assertiviteitstraining geven.

Maak je reisblog advertentievrij
Ontdek de voordelen van Reislogger Plus.
reislogger.nl/upgrade

Foto’s

5 Reacties

  1. Tineke:
    13 april 2016
    Heehee!

    Super leuk om weer zo'n mooi verhaal te lezen.
    En wat een prachtige foto's!!
    Geniet er van (:

    Liefs,
    Tineke
  2. Joanne:
    13 april 2016
    Wow toch afgereisd naar de Danakil Depression, geweldig!
    Wat beleven jullie mooie dingen daar met elkaar, super dat de moeders hier ook wat van hebben meegemaakt. Prachtige foto's
    Nou geniet ervan brownies.. keep up the Good work!

    Enne.. bedankt voor de uitleg van SPATS ;-)
    Groetjes!
    Joanne
  3. Carin fris:
    14 april 2016
    Echt geweldig om mee te maken ,zeg.
    Heel intensief, zo'n stage.
    Leuk, dat wij er zo van mee mogen genieten. Top!!
  4. Ruth:
    14 april 2016
    Wat een leuk verhaal en mooie foto's! Leuk om weer wat van jullie te horen!
    Geniet er van!
    Liefs Ruth
  5. Ina:
    14 april 2016
    Hoi Elody, wat een mooie manier om stage te doen.bij de mooie foto's zie je dat de kinderen plezier hebben. Geweldig deze kansen. Maar ook in een prachtige omgeving. Met de moeders was het ook fijn, iets laten zien is toch heel anders dan iets vertellen. Groetjes Ina